| Orignał w języku Esperanto | Maszynowe tłumaczenie na język polski | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Sintaksa analizo de esperantaj tekstoj estas ĝenerale pli facila ol tiu de aliaj naciaj lingvoj. Sed ekzistas kelkaj konstruaĵoj, kiuj ne konkordas kun bazaj reguloj. Mi skribas ‘bazaj reguloj’ en senco, statistike plej oftaj. Kvankam ĉiu patriota esperantisto diras, ke Esperanto ne havas kaj ne povas havi esceptojn, ekzistas kelkaj konstruaĵoj, kiuj necesigas specialan pritrakton dum la sintaksa analizo. FrazpartojFrazpartoj (legu ankaŭ en PMEG), estas ĉefe grupo de vortoj, kiuj havas unu specifan rolon en frazo. Ĉefaj reguloj (plej oftaj reguloj)
Ekzemploj
Tiuj reguloj estas sufiĉaj por tre granda nombro de frazpartoj. Problemojn mi havis kun frazpartoj kiel “multe da …”, por kiu mi devis programi specialan pritrakton. La rolo de tiu frazparto estas kutime de substantivo (subjekto, direkta objekto, …)
En normala kazo tiu frazparto devas esti adverba kun kapo ‘multe’. Simile al frazo: ‘Mi ne scias neniun [rilate al li]’ [rilate al li] estas adjekto, normala rolo por adverboj. Sed estas iu strange, ke adverba frazparto povas roli, kiel subjekto aŭ direkta objekto. Kaj tiu estus ja escepto. Due, kiam tiu frazparto rolas kiel direkta direkta objekto, kie restas la akuzativo.
Ambaŭ variantoj estas malkorektaj laŭ fundamento. Akuzativa adverbo povas signifi nur direkton. En la dua frazo akuzativo ne povas stari kun prepozicio ‘da’. Ankaŭ la kvara regulo, kiu estas tre oportuna por programado, ne estas tie korekta. Frazparto ‘multe de libroj’ havas la pluralan nombron.
Ekzistas do du ebloj por frazkapo, sed ambaŭ ne respektas la normalajn regulojn.
Ankaŭ la demando, ĉu tiu frazparto estas substantiva aŭ adverba mi lasu al lingvistoj. frazparto ‘multe da …’ kaj pola lingvoEstas por mi okulfrape, ke la konstruaĵo tre similas al pola lingvo por vortoj: dużo (multe), kilka (kelke), wiele (multe). Ankaŭ en pola lingvo tiu rezultas kelkajn esceptojn kaj malfacilaĵojn: Ja czytam książki (kazo: akuzativo). En la lasta ekzemplo ni vidas, ke ‘wiele książek’ estas parte singulara. Tute feliĉe en Esperanto verboj ne havas nombrecon. Aliaj eblojPor mi, mallaborema programisto, estus pli facile, se Esperantistoj uzus aliajn eblajn formojn.
La lasta malkutima formo akordus kun eblaj formoj de numeraloj, kiel ‘deko da libroj’. Postaj rimarkojPost analizo de tekstaro mi rimarkis aliaj samfunkciaj adverboj: kelke multe malmulte sufiĉe iomete senfine nemulte. Vi ne forgesu ankaŭ pri: iom, tiom kaj kiom. |
Syntaktyczna analiza esperanckich tekstów jest ogólnie łatwiejsza aniżeli ten innych narodowych języków. Lecz istnieją kilka budynków, które nie {konkordas} z kluczowymi prawidłami. Piszę ‘kluczowe prawidła’ we znaczeniu, statystycznie najbardziej części. Aczkolwiek każdy esperantysta patriotyczny mówi, że Esperanto nie ma i nie mógą mieć wyjątki, istnieją kilka budynków, które wymagają specjalne zajmowanie w czasie syntaktycznej analizy. Części zdaniaCzęści zdania (odtwarzaj także w PMEG), jest głównie grupa słów, które mają jedną swoistą rolę we zdaniu. Główne prawidła (najbardziej częste prawidła)
Przykłady
Te prawidła są wystarczające dla bardzo dużej liczby części zdania. Problemy miałem z częściami zdania jak “wiele …”, dla którego musiałem programować specjalne zajmowanie. Rola tej części zdania jest zazwyczaj od rzeczowniku (subiekt, bezpośrednia rzecz, …)
W normalnym przypadku ta część zdania musi być przysłówkowa z głową ‘wiele’. Podobnie do zdania: ‘nie nie wiem nikogo [ względem niego ]’ [ względem niego ] nie jestem wyrostek, normalna rola dla przysłówków. Lecz jest ktoś dziwnie, że przysłówkowa część zdania może grać rolę, jak subiekt albo bezpośrednia rzecz. I tym byłby wszakże wyjątek. Po drugie, kiedy ta część zdania gra rolę jako bezpośrednia bezpośrednia rzecz, gdzie zostaje biernik.
Obydwa warianty są błędne według fundament. Przysłówek biernikowy może znaczyć jedynie kierunek. W drugim zdaniu biernik nie może stać z przyimkiem ‘’. Także czwarte prawidło, które jest bardzo wygodne dla programowania, nie jest tam korektowe. Część zdania ‘wiele od książek’ ma {pluralan} liczbę.
Istnieją więc dwie możliwości dla {frazkapo}, lecz obydwa nie uszanują normalnych prawideł.
Także pytanie, czy ta część zdania jest rzeczownikowa albo przysłówkowy powinienem pozwolić do lingwistów. część zdania ‘wiele …’ i język polskiJest dla mnie {okulfrape}, że budynek bardzo jest podobny do języka polskiego dla słów: dużo (multe), kilka (kelke), wiele (multe). Także w języku polskim ten wynika kilka wyjątków i trudności: Ja czytam książki (kazo: akuzativo). W ostatnim przykładzie widzimy, że ‘{wiele} {książek}’ jesteśmy częściowo pojedynczy. Całkiem szczęśliwie w Esperanto czasowniki nie mają {nombrecon}. Inne możliwościDla mnie, pracowity inaczej programista, byłoby lżej, jeśli Esperantyści użytkowaliby inne możliwe kondycje.
Ostatnia zwyczajna inaczej kondycja zgadzałaby się z możliwymi kondycjami liczebników, jak ‘dziesiątka książek’. Tylne uwagiPo analizie grupy tekstów zauważyłem inne przysłówki zarówno funkcjonalne: kilka wiele mało dosyć troszeczkę bezgranicznie niewiele. Nie powinieneś zapomnieć także o: trochę, tyle i ilu. |