La eldono 1.0 havas grandan signifon en libera programado. La numero, kiu estas pli granda ol 1.0 sugestas, ke la programo estas sufiĉe taŭga por ĉiutaga uzado. La nuna eldono de Esperantilo havas la numeron 0.92. Do ŝajne la eldono 1.0 ne estas fora.
Sed certe ĉiu scias, ke inter 0.92 kaj 1.0 troviĝas senlima nombro de numeroj, kiujn mi povus uzi (0.93, 0.94, 0.95, 0.99, 0.991, 0.9991, 0.99991).

Ofte aŭtoroj de programoj tre frue numeras la eldonon kun 1.0 por instigi la uzantojn uzi la programon, kvankam la programo estas plena de eraroj. Ĉar multaj uzantoj precipe ne instalas programojn kun malalta numero, la tento estas granda rapide publiki programon kun granda numero. Sed ekzistas ankaŭ danĝero, ke uzantoj post unu malbona sperto kun programo, neniam plu volas ĝin instali, kvankam ĝi estis plibonigiga dum la fluo de tempo. Aliflanke ekzistas tre stabilaj programoj, kiuj jam de kelkaj jaroj havas tre malgrandaj numeroj 0.32. En la “malhela” mondo de komercaj programoj la numeradon diktas la merkato. Ofte oni celas pli altan numeron ol konkurenco por montri, ke la produkto estas pli matura kaj pli uzata. Sed ankaŭ konataj liberaj programoj kiel FireFox ricevas tute maljuste numeron 2.0, kvankam la ŝanĝoj estas tre malgrandaj. Frue la uzantoj ofte spertis, ke programoj kun numero, kiu estas pli malalta ol 3.0 estas tute sentaŭgaj. Lastatempe programoj estas eĉ numeritaj nur kun numero de eldono sed per jaro de eldono. En komerca programado la plej profitdona strategio estas iom post iom plibonigi kaj plivastigi la programon kaj kun ĉiu eldono gajni monon.

Mi havas la opinion, ke la pretecon de eldono kun numero 1.0 diktas la uzantoj. Se la programo estas ofte uzata kaj eraroj ne aperas (ne estas reportitaj), tiam tiu programo meritas la numeron 1.0. Do ĝis nun nur unu programo, kiun mi programis, estas publikigita kun eldono pli alta ol 1.0. En tiu situacio la programo Esperantilo preskaŭ neniam meritus tiun numeron, ĉar la nombro de Esperantistoj, kiuj precipe interesas pri tiu programo estas malalta. Sed mi mem havas iun imagon pri matureco de programo. Mi volas pretigi Esperantilo por normala uzanto kaj atingi la hodiaŭan uzeblecon (komforton de uzado) de konataj programoj. En lastaj jaroj mi rapide evoluigis la programon. Ofte mi unue volis nur oferi la principan funkciadon kaj ne zorgis pri komforto de uzado.
Tiujn lokojn mi iom post iom plibonigas.

En mia pritakso sekvaj ecoj meritas plibonigon:

• Interaktiva tradukado. La manipulado de maŝina tradukado devus esti pli facila. Tiu metodo devas esti la ĉefa labormetodo por tradukistoj. Ĝis nun nur kelkaj programo oferas tiun labormanieron. Do pioniraj ideoj estas necesaj.
• La kvalito de pola tradukado devas esti ekzempla.
• La programo devas funkcii senerare por ĉefaj funkcioj.
• La tradukado de programa interfaco devas esti kompleta por aldonaj lingvoj.
• La gramatika korektado devas esti uzebla por ĉiutaga laboro. La mesaĝoj devas esti kompreneblaj.
• La programo devas konduti kiel konataj programoj de ĉiutago uzado.

Preskaŭ por ĉiu punkto de tiu listo estas preskaŭ maleble difini la gradon de iu necesa trajto. Temas ja pri sugestia pritakso.
Do finfine la eldono 1.0 estas tiel grava kiel ĉiu frua eldono. Mi planas ĉe la okazo de tiu eldono iom pli varbi por la programo.
Nun mi pensas, ke la programo estas pli konata inter Linuksanoj ol inter Esperantistoj. Ĉar multaj Esperantistoj ricevas informojn nur per esperanta gazetaro aŭ helpe de lokaj kluboj, ili nenion povus ekkoni pri Esperantilo, kvankam ili posedas kaj uzas komputilojn.

Mi ne plu planas evoluigi aliajn kampojn de programo kiel tradukado al aliaj lingvoj (germana kaj angla). Tiu estos tasko por sekvantaj programistoj. Mi spertis de miaj aliaj programoj, ke la konateco de iu programo malrapide kaj konstante kreskas. Mi esperas, ke kun tempofluo raportoj de uzantoj ebligos al mi plialtigi la uzeblecon de programo.

Linia bazowa 1.0 ma duże znaczenie w wolnym programowaniu. Numer, który jest większy aniżeli 1.0 podsuwa, że program jest dosyć zdatny dla codziennego użycia. Obecna linia bazowa Esperantilo ma numer 0.92. Więc na pozór linia bazowa 1.0 nie jest odległa.
Lecz z pewnością każdy wie, że pomiędzy 0.92 i 1.0 znajduje się bezgraniczna liczba numerów, które mógłbym użytkować (0.93, 0.94, 0.95, 0.99, 0.991, 0.9991, 0.99991).

Często autorzy programów bardzo wcześnie ponumerują linię bazową z 1.0 aby zachęcać użytkowników użytkować program, aczkolwiek program jest pełny omyłek. Ponieważ liczni użytkownicy przede wszystkim nie instalują programów z niskim numerem, pokusa jest duża szybko opublikować program z dużym numerem. Lecz istnieje także niebezpieczeństwo, że użytkownicy po jednym złym doświadczeniu z programem, nigdy więcej nie chce jego instalować, aczkolwiek ono było {plibonigiga} w czasie prądu czasu. Skądinąd istnieją bardzo niezmienne programy, które już kilku lat mają bardzo małe numery 0.32. W “ciemnym” świecie handlowych programów {numeradon} dyktuje rynek. Często dąży się do wyższego numeru aniżeli konkurencja aby pokazać, że wytwór jest bardziej dorosły i bardziej użytkowany. Lecz także znane wolne programy jak {FireFox} otrzymuje całkiem niesprawiedliwie numer 2.0, aczkolwiek zmiany są bardzo małe. Wcześnie użytkownicy często doświadczali, że programy z numerem, który jest niższy aniżeli 3.0 jest całkiem nieprzydatny. Ostatnio programy są nawet ponumerowane jedynie z numerem od lini bazowej lecz rokiem przez linię bazową. W handlowym programowaniu najzyskowniejsza strategia jest krok po kroku ulepszyć i poszerzyć program i z każdą linią bazową wygrać pieniądze.

Mam pogląd, że gotowość lini bazowej z numerem 1.0 dyktuje użytkownicy. Jeśli program jest często użytkowany i omyłki nie pojawiają się (nie jest wcześniej przynoszeni z powrotem), wtedy ten program zasługuje numer 1.0. Więc do teraz jedynie jeden program, który programowałem, jest opublikowany z linią bazową wyższą aniżeli 1.0. W tym położeniu program Esperantilo nieomal nigdy nie zasługiwałby tego numeru, ponieważ liczba Esperantystów, którzy przede wszystkim zaciekawiają o tym programie są niscy. Lecz ja sam mam jakąś wyobraźnię o dorosłości programu. Chcę szykować Esperantilo dla normalnego użytkownika i osiągnąć dzisiejszą użyteczność (wygodę użycia) od znanych programów. W ostatnich latach szybko czyniłem rozwojowy program. Często po pierwsze chciałem jedynie ofiarować kardynalną operację i nie zatroszczyłem się o wygodzie użycia.
Te miejsca krok po kroku ulepszam.

W mojej ocenie kolejne przymioty zasługują ulepszenie:

• Interaktywne tłumaczenie. Manipulacja maszynowego tłumaczenia musiałaby być łatwiejsza. Ta metoda musi być głównym {labormetodo} dla tłumaczy. Do teraz jedynie kilka programu ofiaruje ten {labormanieron}. Więc pomysły pionierskie są konieczne.
• Jakość polskiego tłumaczenia musi być przykładowa.
• Program musi funkcjonować bezbłędnie dla głównych funkcji.
• Tłumaczenie programowego interfejsu musi być kompletne dla dodatkowych języków.
• Gramatyczna korektura musi być zdatna dla codziennej pracy. Wiadomości muszą być zrozumiałe.
• Program musi sprawować się jako znane programy {ĉiutago} użycie.

Nieomal dla każdego punktu tego spisa jest nieomal przypuszczalnie inaczej definiować stopień jakiejś koniecznej cechy. Dotyczy wszakże oceny sygestywnej.
Więc ostatecznie linia bazowa 1.0 jest tak ważna jak każda wczesna linia bazowa. Planuję przy okazji tej lini bazowej trochę więcej werbować dla programu.
Teraz myślę, że program jest bardziej znany pomiędzy członkami Linuksu aniżeli pomiędzy Esperantystami. Ponieważ liczni Esperantyści otrzymują informacje jedynie esperancką prasą albo za pomocą lokalnych klubów, oni nic nie mogliby poznać o Esperantilo, aczkolwiek oni posiadają i użytkują komputery.

Więcej nie planuję czynić rozwojowy inne zakresy programu jako tłumaczenie do innych języków (niemiecki i angielski). Tym będzie zadanie dla następujących programistów. Doświadczałem od moich innych programów, że znajomość jakiegoś programu powoli i stale rośnie. Mam nadzieję, że z prądem czasu sprawozdania użytkowników umożliwią mi powiększyć użyteczność programu.